Απονομή Πτυχίων και Εκδήλωση-28/6/2015-'Αγγελος Σικελιανός

https://www.facebook.com/media/set/?set=oa.933547143386065&type=1

Απονομή Πτυχίων και Εκδήλωση-28/6/2015-'Αγγελος Σικελιανός

ΑΓΓΛΙΚΑ ΜΕΣΩ SKYPE και ON LINE!

Αγγλικά από απόσταση και on line!

Για μαθητές αλλά και ενήλικες!

Σας ενημερώνουμε ότι έχουμε ξεκινήσει μια καινούργια υπηρεσία.
Μαθήματα Αγγλικών μέσω SKYPE αλλά και on line!!!

Μάθετε αγγλικά στο χώρο σας, χωρίς μετακινήσεις, στο χρόνο που σας βολεύει!

Πιστοποιημένοι εκπαιδευτές ενηλίκων παραδίδουν μαθήματα όλων των επιπέδων σε ενδιαφερόμενους από όλη την Ελλάδα.

Το πρόγραμμα δεν χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις υπολογιστή. Είναι πανεύκολο στη χρήση.

Ταυτόχρονη ζωντανή παρουσία μαθητή - καθηγητή με το πάτημα ενός κουμπιού.

Με κάθε εγγραφή για μαθήματα Skype, προσφέρουμε εξάμηνη on line εκπαίδευση ενηλίκων μόνο με 50 €/εξάμηνο!

Προγράμματα ενηλίκων για πιστοποίηση στα Αγγλικά Β2 (LOWER) και C2 (PROFICIENCY).

Πληροφορίες στη γραμματεία.

http://www.linguisticlab.gr/index.php/latestnews/137-skype-on-line

Οι γονείς δεν πρέπει να κατηγορούν τον εκπαιδευτικό μπροστά στο παιδί

Ένας πραγματικά πολύ καθοριστικός παράγοντας για την όλη παρουσία και πρόοδο του παιδιού στο σχολείο, ο οποίος δυστυχώς -συχνά- μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, είναι η σωστή επικοινωνία γονέων και δασκάλων. Κι αυτό γιατί μέσα από αυτή την τακτική επαφή, ο γονιός μπορεί να έχει μία αμεσότερη εικόνα για την όλη πορεία του παιδιού του στο σχολείο, μαθαίνοντας και πράγματα που πιθανόν το ίδιο να έχει αμελήσει να του αναφέρει ενώ μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντικά αλλά κι ο δάσκαλος αποκτά μία πληρέστερη εικόνα για το συγκεκριμένο μαθητή του.

Ας δούμε λοιπόν 4 βασικούς κανόνες που μπορούν να βοηθήσουν στο κτίσιμο μίας σωστής επικοινωνίας μεταξύ των δασκάλων και γονιών η οποία με τη σειρά της και θα βοηθήσει στην ουσιαστική βελτίωση της παρουσίας του παιδιού στο σχολείο:

1. Εκ των πραγμάτων το πρώτο βήμα πρέπει να κάνει ο γονιός. Ο δάσκαλος έχει να έρθει σ’ επαφή με τους γονείς δεκάδων παιδιών κι έτσι η πρωτοβουλία, εκ των πραγμάτων, βρίσκεται στο πεδίο του γονιού. Αυτός θ’αναζητήσει τον κατάλληλο χρόνο για την επικοινωνία και στο χέρι του, κυρίως, είναι αυτή η επικοινωνία να γίνει τακτική. Από την άλλη βέβαια και ο δάσκαλος, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν κάποια ζητήματα για τα οποία πρέπει να βρίσκεται σε τακτική επικοινωνία με τους γονείς κάποιου παιδιού, πρέπει να επιδιώκει αυτή η επαφή να είναι συχνότερη – πέραν των καθιερωμένων δηλαδή “ενημερώσεων”.

2. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ο γονιός να μην είναι προκατειλημένος απέναντι στο δάσκαλο και ν’ ακούει με προσοχή και δεκτικότητα τις παρατηρήσεις που εκείνος πιθανόν να κάνει για το παιδί του. Κι αυτό γιατί ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στην επικοινωνία γονέα και δασκάλου είναι, τις περισσότερες φορές, η τήρηση από τον πρώτο μίας αμυντικής στάσης σε οποιαδήποτε παρατήρηση κάνει ο δεύτερος για θέματα που αφορούν το παιδί. Η ύπαρξη λοιπόν μίας καταρχήν θετικής διάθεσης από την πλευρά του γονέα ν’ ακούσει και να συζητήσει τις παρατηρήσεις του δασκάλου είναι το πρώτο σημαντικό βήμα για το κτίσιμο μίας σωστής επικοινωνίας που θα ωφελήσει σε βάθος χρόνου τα μέγιστα, στην πρόοδο του παιδιού στο σχολείο.

3. Ο γονέας πρέπει ν’ αποφεύγει να κατακρίνει το δάσκαλο μπροστά στο παιδί του – ακόμη κι όταν έχει σημαντικές ενστάσεις για κάποια πράγματα. O σεβασμός απέναντι στο πρόσωπο του δασκάλου και το λειτούργημά του και η μετάδοση του σεβασμού αυτού και στο παιδί είναι πολύ σημαντική παράμετρος για να δημιουργηθεί μία θετική ατμόσφαιρα στην όλη σχέση γονέα – δασκάλου – παιδιού. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπάρχουν ενστάσεις για συγκεκριμένα πράγματα από την πλευρά του γονέα. Ωστόσο και στην περίπτωση αυτή, η ύπαρξη του σεβασμού βοηθάει τα μέγιστα στη συζήτηση κι επίλυση των όποιων ζητημάτων ενώ η αντίθετη στάση μάλλον θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τα πράγματα βάζοντας και το παιδί σε μία διαδικασία που δεν πρόκειται τελικά να το βοηθήσει.

4. Ο δάσκαλος πρέπει ν’ ακούει με προσοχή και θετική προδιάθεση τα ζητήματα που του θέτει ο γονέας. Ο δάσκαλος γνωρίζει για τον κάθε μαθητή του μόνο τα πράγματα που βλέπει στις ώρες που καθημερινά το παιδί βρίσκεται στο σχολείο. Δεν μπορεί ωστόσο να γνωρίζει κάποια άλλα πράγματα που μπορεί ωστόσο να είναι καθοριστικά για την παρουσία του παιδιού όπως τα προβλήματα που πιθανόν να έχει στο σπίτι ή άλλα ζητήματα που μόνο οι γονείς μπορούν να γνωρίζουν. Η επικοινωνία του λοιπόν με αυτούς του δίνει την ευκαιρία να αποκτήσει μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το παιδί και πιθανότατα να κατανοήσει ζητήματα που αφορούν τη συμπεριφορά του και τα οποία έβλεπε αλλά δεν μπορούσε να ερμηνεύσει.

Παράλληλα, ο δάσκαλος, πρέπει κι αυτός από την πλευρά του ν’ αντιμετωπίζει με θετική διάθεση τα θέματα που του θέτουν οι γονείς – χωρίς δηλαδή την προκατάληψη ότι οι όποιες παρατηρήσεις τους έχουν ως στόχο να θέσουν σε αμφισβήτηση ή ν’ απαξιώσουν τη δική του δουλειά. Ακόμη κι εάν σε κάποιες περιπτώσεις οι γονείς, από αγωνία για την πρόοδο του παιδιού τους, δείχνουν αγχωμένοι για ορισμένα ζητήματα, χρειάζεται από την πλευρά του δασκάλου υπομονή και διάλογος για να τεθούν αυτά στη σωστή τους βάση.

Λάθη που μειώνουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών

http://skepsou.gr/index.php/people/relationships/251-lathi-poy-meionoyn-thn-aytoektimhsh-ton-paidion

Όλοι οι γονείς αναγνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι να έχουν τα παιδιά τους αυτοεκτίμηση και να πιστεύουν στο εαυτό τους και τις ικανότητες τους. Ωστόσο πολλές φορές άθελα τους κάνουν ορισμένα λάθη που έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Ας δούμε τα πιο συνηθισμένα από αυτά:

• Τα επιβραβεύουν υπερβολικά. Η αυτοεκτίμηση είναι κάτι 
• που πηγάζει από μέσα μας, είναι αυτό που νιώθουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας. Οι υπερβολικοί έπαινοι και οι συνεχείς επιβραβεύσεις έχουν ως αποτέλεσμα τα παιδιά να χρειάζονται συνεχώς κάποιον άλλο για να τους επιβεβαιώνει πόσο καλά και ικανά είναι. Επίσης σταδιακά αγχώνονται, αφού το κυνήγι του επαίνου γίνεται αυτοσκοπός, ενώ όταν για οποιοδήποτε λόγο δεν υπάρξει έπαινος, τα παιδιά νιώθουν αποτυχημένα.
• Ενδιαφέρονται μόνο γα τα αποτελέσματα. Αυτό που έχει σημασία κάθε φορά, είτε πρόκειται για τους βαθμούς στο σχολείο, είτε για αθλητικές επιδόσεις, δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η προσπάθεια. Η αυτοεκτίμηση χτίζεται, όταν οι γονείς δίνουν στο παιδί να καταλάβει πώς αναγνωρίζουν και εκτιμούν την προσπάθεια που έκανε, τον αγώνα που κατέβαλε ανεξαρτήτου αποτελέσματος.
• Επεμβαίνουν συνεχώς. Κανένας γονιός δεν θέλει το παιδί του να αποτυγχάνει και να στεναχωριέται, γι’ αυτό ενστικτωδώς οι περισσότεροι επεμβαίνουν για να το προστατέψουν και να το γλιτώσουν από την αποτυχία. Όμως, πώς ένα παιδί θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση, αν δεν προσπαθήσει το ίδιο, αν δεν κάνει λάθη και αν τελικά δεν μάθει μέσα από αυτά; Επιπλέον, αν κάνετε τα πάντα εσείς, το παιδί θα νομίζει ότι δεν το εμπιστεύεστε.
• Δεν ακούν τα παιδιά τους. Πολλές φορές αυτό που χρειάζονται τα παιδιά από τους γονείς είναι να σταματήσουν και να τα ακούσουν. Να ακούσουν αυτά που θέλουν να πουν, αυτά που σκέφτονται, αυτά που νιώθουν. Απλά να τα ακούσουν και να τους δείξουν ότι υπολογίζουν τη γνώμη και τα συναισθήματα τους.
• Βάζουν ταμπέλες. Οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί και οι ταμπέλες που συχνά χρησιμοποιούν οι γονείς, είναι ότι χειρότερο για την αυτοεκτίμηση των παιδιών. Μπορεί για εσας ένας χαρακτηρισμός να φαίνεται αθώος, στην πραγματικότητα όμως πληγώνει βαθιά τα συναισθήματα του παιδιού.

Ας γίνει η "θυσία" αυτή, οδηγός μας!

...Από σήμερα, όλοι οι εκπαιδευτικοί της χώρας, με ηρεμία, πρέπει να κοιτούν και να παρατηρούν όλα τα παιδιά, σε όλους τους χώρους των σχολείων, πολύ προσεκτικά! Μέσα στα παιδιά αυτά ας δουν τα δικά τους! Ας αισθανθούμε όλοι υπεύθυνοι γι αυτό που συνέβη στο Βαγγέλη! Ας γίνει η "θυσία" αυτή, οδηγός μας! Ποτέ δεν είναι αργά!

https://www.facebook.com/filisbob/posts/10155370054160106?fref=nf

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

ΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Οδηγίες για γονείς και παιδιά

Τι πρέπει να ξέρουμε για να μπορούμε να μαθαίνουμε τα μαθήματά μας:

γρήγορα
με λίγο κόπο
και καλά (δηλαδή να μην ξεχνάμε εύκολα)

Γενικά:

Πρέπει να έχουμε κοιμηθεί αρκετά καλά το βράδυ (8-9 ώρες) επειδή ένα ξεκούραστο μυαλό μαθαίνει γρήγορα και καλά.
Πρέπει να μη διαβάζουμε αργά το βράδυ, επειδή το διάβασμα που κάνουμε τότε “πάει χαμένο”, δεν μπορούμε να προσέξουμε όσο πρέπει και ξεχνάμε εύκολα.

Ειδικά:

Πριν αρχίσουμε το διάβασμα φτιάχνουμε ένα μικρό πρόγραμμα για το τι έχουμε να κάνουμε ακριβώςγια την άλλη μέρα. Μετά τοποθετούμε πάνω στο τραπέζι τετράδια και βιβλία σχετικά με ένα μόνο μάθημα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν διαβάζουμε δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά μόνο διαβάζουμε (π.χ. δεν παίζουμε με τα μολύβια, δεν κοιτάμε από το παράθυρο, δεν σηκωνόμαστε κάθε λίγο από το γραφείο, δεν μας ενδιαφέρει ποιος τηλεφωνεί κλπ.)
Καλύτερα να αρχίσουμε με το πιο δύσκολο μάθημα γιατί είμαστε ακόμη ξεκούραστοι και μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες πιο εύκολα απ’ ότι αν είμαστε κουρασμένοι.
Όταν τελειώνουμε ένα μάθημα, μπορούμε αν θέλουμε να κάνουμε διάλειμμα 10-15 λεπτά. Είναι καλό να βγούμε από το δωμάτιο και να χαλαρώσουμε λίγο. Πρέπει όμως να κοιτάμε το ρολόι, ώστε να γυρίσουμε πίσω για να συνεχίσουμε “τη δουλειά μας”, το διάβασμα.
Αν έχουμε απορίες ή ερωτήσεις, να προσπαθούμε πρώτα μόνοι μας, με όλες μας τις δυνάμεις και μετά να ζητάμε βοήθεια. Τα μαθήματά μας είναι δικό μας απολύτως θέμα και είναι φτιαγμένα για παιδιά της ηλικίας μας. Πρέπει πρώτα να βάλουμε τα δυνατά μας και να μην εξαρτιόμαστε από τους γονείς μας.
Όταν έχουμε να προετοιμαστούμε για ένα διαγώνισμα, ο καλύτερος τρόπος για να “γράψουμε” καλά είναι να αρχίσουμε μερικές μέρες πριν. Δηλαδή κάθε μέρα, μετά το διάβασμα των μαθημάτων για την άλλη μέρα, να αφιερώνουμε 20-30 λεπτά για επαναλήψεις της ύλης του διαγωνίσματος.

Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε πως:

όσο περισσότερες μέρες πριν αρχίσουμε όσες περισσότερες επαναλήψεις κάναμε, τόσο καλύτερα θα απαντήσουμε στο διαγώνισμα.
Πολύ εντατικό διάβασμα μια μέρα πριν κουράζει, μας ζαλίζει, “δεν μένει στο μυαλό μας” (στη μνήμη μας) αυτό που διαβάσαμε πραγματικά και την ώρα του διαγωνίσματος μπορούμε να αποτύχουμε.
Αν ακολουθήσετε αυτούς τους κανόνες, θα μαθαίνετε:

πιο γρήγορα
με λιγότερο κόπο
και καλά
ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Αλλαγές στις προτεραιότητες και τα όνειρα της Ελληνικής οικογένειας θα επιφέρει η νέα οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Το όνειρο του κάθε Έλληνα για σπίτι(α), θα γίνει όνειρο θερινής νυχτός. Και ίσως αυτό είναι λίγο το κακό μπροστά στην αλλαγή που βλέπω να έρχεται στο πως βλέπει ο Έλληνας τις σπουδές των παιδιών του. Κάποτε ήταν όνειρο του κάθε Έλληνα να σπουδάσει το παιδί του. Αυτό έχω την αίσθηση ότι ήδη έχει αρχίσει να υποχωρεί κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης. Γνωρίζω γονείς που δεν μπορούν ν' ανταποκριθούν στα έξοδα, αν και το παιδί τους έχει πετύχει σε αρκετά καλές σχολές. Και για να πείσουν τον εαυτό τους ότι "λίγο το κακό", χρησιμοποιούν το: "Και ο τάδε που εβγαλε πανεπιστήμιο τι πέτυχε; Άνεργος είναι"!

Το κακό είναι οτι τα χειρότερα μάλλον έρχονται!